Schalkse Ruiters had wekelijks drie reportages waarvan het studiopubliek (door hen "Klein Vlaanderen" genoemd) en de kijkers thuis konden raden welke ervan echt of fictief waren. "Klein Vlaanderen" stemde iedere keer na de reportage zodat Bart en Tom (en ook de kijkers thuis) een idee hadden hoeveel percentage van de aanwezigen "waar" of "niet waar" had gestemd. Er werd ook elke week een centrale gast uitgenodigd (op één uitzondering na altijd een Bekende Vlaming of Nederlander) waarvan de identiteit pas tijdens het programma zelf werd bekendgemaakt en die mee moest nadenken over het waarheidsgehalte van de reportages. Volgens De Pauw was het programma bedoeld om televisiekijkers te doen inzien dat niet alles wat ze op tv zien noodzakelijk echt is.