W latach 70. na dźwięk charakterystycznej melodyjki poprzedzającej dobranockę ze Żwirkiem i Muchomorkiem cała rodzina (niezależnie od wieku) biegła do telewizora. Niezwykła popularność tego animowanego serialu brała się z wielkiej urody ruchomych obrazków - wizja chatki w wydrążonym pniu drzewa pozostaje żywa w mojej głowie mimo upływu lat. Zdenek Smetana - scenarzysta, reżyser i scenograf w jednym - niezwykle prostymi środkami stworzył iluzję czarodziejskiego lasu, gdzie żyją dwa poczciwe krasnale w szlafmycach - okrągły Muchomorek i chudy jak patyk Żwirek. Dwaj przyjaciele - naiwni i życzliwi, lubią sen, dobrą zabawę i smaczne proste jedzonko - to taki zdublowany Szwejk w miniaturze. Mieszkają w poszyciu leśnym i tu Zdenek Smetana dał popis swojej klasy. Wyczarował zachwycające pajęcze koronki, odciskając na przezroczystej folii zanurzone w farbie liście lipy, kasztana, dmuchawca, a także kitki widłaków i ptasie piórka. Z tych prostych stempli układał przepiękne martwe natury imitujące pejzaż leśny w mikroskali - z perspektywy leśnego skrzata.